مدح ها و ستایش های قرآن از انسان

انسان، جانشین خدا در زمین:
روزى که خواست او را بیافریند، اراده خویش را به فرشتگان اعلام کرد.

وَ إِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلَئکَةِ إِنىّ‏ِ جَاعِلٌ فىِ الْأَرْضِ خَلِیفَةً 
قَالُواْ أَ تجَعَلُ فِیهَا مَن یُفْسِدُ فِیهَا وَ یَسْفِکُ الدِّمَاءَ 
وَ نحَنُ نُسَبِّحُ بحِمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ
قَالَ إِنىّ‏ِ أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ(بقره 30)

و چون پروردگارت بفرشتگان گفت: من میخواهم در زمین جانشینى بیافرینم.
گفتند: در آنجا مخلوقى پدید مى‏آورى که تباهى کند و خونها بریزد؟
با اینکه ما تو را بپاکى مى‏ستائیم و تقدیس مى‏گوییم؟
گفت: من چیزهائی میدانم که شما نمیدانید! 

وَ هُوَ الَّذِى جَعَلَکُمْ خَلَائفَ الْأَرْضِ
وَ رَفَعَ بَعْضَکُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَتٍ لِّیَبْلُوَکُمْ فىِ مَا ءَاتَئکمُ‏ْ
إِنَّ رَبَّکَ سرَیعُ الْعِقَابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِیمُ (انعام 165)

او است کسى که شما را خلیفه‏هاى زمین قرار داد
و برخى را به درجاتى بر بعض دیگر برترى داد تا شما را در آنچه به شما داده آزمون کند،
پروردگارت کیفر کردار را به زودى مى‏دهد و همو آمرزگار مهربان است.